specyficzne

Encyklopedia PWN

[gr. bíos ‘życie’, tópos ‘miejsce’],

ekol. środowiskowa część ekosystemu (głównie czynniki abiotyczne — nieożywione), która stanowi specyficzne miejsce dla określonej biocenozy;

blazonowanie

[fr. blason ‘herb’, blasoner ‘opisywać herb’],

opis herbu przy użyciu terminologii heraldycznej;

blefaromony,

biol. substancje wydzielane do środowiska (dawniej określane jako gamony) przez orzęski z rodzaju Blepharisma, w okresie poprzedzającym procesy płciowe (autogamia, koniugacja);

Budda

[sanskr. buddha ‘przebudzony’, ‘oświecony’],

Buddha, właśc. Siddhartha Gautama, ur. ok. 560 p.n.e., wieś Lumbini w pobliżu Kapilawastu (obecnie w Nepalu), zm. ok. 480 p.n.e., Kuśinagara (ind. stan Bihar),

twórca uniwersalistycznej religii misyjnej zwanej od jego przydomka buddyzmem.

ciecz,

fiz. jeden z 3 podstawowych stanów skupienia materii — pośredni między stanem gazowym i stałym.

cło

[niem. < gr. télos ‘podatek’],

ekon. opłata pobierana przez państwo od przywozu i wywozu towarów;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>